Pinot Noir is geen krachtpatser die u bij de keel grijpt! Eerder een fluweelzachte versierder die met lieve woordjes en zachte kusjes probeert door te dringen. Of zoiets… Verfijning ten top!
Pinot Noir luistert in Duitsland naar de naam Spätburgunder, wordt ook in Champagne gebruikt en is een gevoelige druif die niet om het even waar gedijt. De druif is eerder delicaat maar dat zorgt er dan weer voor dat het resultaat, in het meest positieve geval, varieert qua smaak- en aromanuances naargelang de bodem en/of klimatologische invloeden.
En in het geval van deze Amayna speelt enerzijds de zee (slechts veertien km ver) een belangrijke rol voor de ontwikkeling van de zuurbalans, en anderzijds de zestien maand in Franse eik voor de structuur.
We genieten van een verfijnd aardbei-aroma in de neus, samen met wat kers en vanille. In de mond wat voller dan verwacht, maar perfect in evenwicht met voldoende zuren.
Bij het opwarmen van de wijn in de mond komen wat typische geuren vrij in de richting van eik en vanille, zonder het klein rood fruit te overheersen. Afdronk is lekker lang en droog.
Deze wijn is af. Pinot Noir uit Chili die zijn midden-Franse neefjes naar de kroon steekt, het kan zomaar. Geen gestrekte middenvinger, maar eerder een frivole zwaai uit de losse pols.
Kunnen we daar iets bij eten? Vanzelfsprekend. Kalfsvlees schiet me zo te binnen: zachte textuur, geraffineerde smaken, subtiel korstje en wat rozig binnenin… Met finesse afgekruid, want u wil de Pinot Noir niet doen schrikken!
Het zou leuk zijn mocht u deze wijn delen met uw (wijn-)vrienden, maar alle begrip als u hem liever solo geniet… Wij ook…
Vina Garces Silva promoot zichzelf als “cool climate” wijnmaker. Het klinkt mij vreemd in de oren: rode cool climate van veertien procent alcohol, maar Chili is actief in deze variant sinds de jaren tachtig. We komen daar nog op terug!
